کشت بافت پسته

توضیحات

پسته گياهی دگرگشن و دوپايه است که اندازه ژنوم آن در حدود ٦٠٠ ميليون جفت باز بوده و از هتروزيگوستی بالايی برخوردار است. بنابراين در تکثير نهال از طريق بذری به دليل تفرق آلل­ های مختلف ژن ها، نايکنواختی زيادی ايجاد می شود و تقريبا هيچگاه نمي­توان دو نهال يکسان را يافت. تکثير کلونی با کمک کشت بافت يکی از روش­ های تکثير پايه به منظور محدود ساختن تنوع ژنتيکی و توليد نهال­ های يکسان توسعه يافت و امکان انتخاب و تکثير کلون­ های برتر پايه­ های برتر فراهم شد. ريزازديادی پسته به کمک تکنيک کشت بافت برای اولين بار در اوايل دهه ١٩٨٠ گزارش و از آن پس روش­ ها و دستورالعمل ­های مختلفی جهت بهينه سازی آن ارائه شد.

از آنجايي­که درحال حاضر غالب پايه ­های پسته در مناطق پسته كاری ايران به صورت بذری مي­باشند و ناهمگنی پايه ­ها باعث تفاوت در ويژگی­ های كمی و كيفی درختان مربوط به هر رقم شده و همچنين امكان تكثير پايه­ های برتر به صورت بذری ميسر نمی­ باشد، لذا گسترش پايه­ های كشت بافتی و نيز بررسی سازگاری ارقام با اين پايه­ ها از اولويت­ های تحقيقاتی مراکز پژوهشی پسته کشور است.

فناوری کشت بافت گياهی براي تکثير گياهان در سطح وسيع استفاده مي­شود. اين تکنولوژی تجاری بر پايه ريزازديادی است که در آن پرآوری سريع گياه به وسيله ريزقلمه ­هاي ساقه ­ای کوچک، جوانه­ های محوری و در سطح محدودتری از رويان­ های سوماتيکی بدست می آيد.

محصول پسته روی پایه کشت بافتی UCB1، باردهی در سال دوم